برای دستیابی به این هدف، دعوت از فرهیختگان و اساتید داخلی و بین‌المللی ارائه مقالات پژوهشی و ایجاد فضای تعامل و گفتمان نخبگانی در اولویت برنامه‌های این همایش است.
اهداف
اهداف برگزاری این رویداد بین‌المللی عبارتند از: اندیشه ورزی جهت ساماندهی گفتمان نوین حقوق بشر در رهیافت شرقی، بهره‌گیری از ظرفیت فرهنگی تمدن‌ها و ادیان برای قد کاستی‌های حقوق بشر کنونی، ایجاد شبکه‌های تعاملی میان اندیشه‌وران حقوق بشر به ویژه در کشورهای حوزه شرق فرهنگی، فراهم کردن ساختار مناسب برای توسعه علمی پایدار میان کنشگران حقوق بشر با رویکرد شرقی، زمینه‌سازی نگارش سند حقوق بشری بر اساس تنوع فرهنگ‌ها تمدن‌ها و ادیان و توسعه مبانی گفتمان انتقادی در سطح اصول فلسفی و نظریه‌های بنیادی و تطبیق با موضوعات حقوق بشری جهت نقد حقوق بشر غربی و توسعه رویکرد حقوق بشر در رهیافت شرقی.
ایضاح مفهومی
در نخستین اجلاس بین‌المللی حقوق بشر در رهیافت شرقی، چند ایضاح مفهومی برای رسیدن به نتایج ملموس و قابل اجرا مدنظر قرار گرفته است:
۱. گفتمان انتقادی به گزاره‌های بنیادی حقوق بشر کنونی: باور آنست که حقوق بشر موضوعه فعلی دارای سوگیری ارزشی است و بی طرف نیست حقوق بشر فعلی بر اساس روایت معرفت شناختی جهت دار از انسان شکل گرفته و از نظام ارزشی و ایدئولند و خاصی نسبت به انسان برخوردار است حقوق بشر فعلی قرابت تنگاتنگی با گفتمان غرب فرهنگی دارد بر این اساس موضوع تخصیص حقوق به بشریت برای انسانی در نظر گرفته شده که منسلخ از تمام هویتهای فرهنگی جمعی و اجتماعی باشد اصول معرفت شناختی حقوق بشر کنونی با نگرش شی انگارانه به انسان برابری طلبی و فردگرایی عجین شده و همین معیار در تخصیص و شناسایی حقهای بنیادی بشر مورد توجه قرار میگیرد بازنگری در تمرکز نهادها و سازمانهای حقوق بشری در خاک چند کشور محدود غربی
۲. حمایت از حقوق همبستگی: تمرکز بر توسعه و تعمیق مبانی حقوق همبستگی. تلاش جهت عینیت بخشی حقوق ق‌های فرهنگی در بستر نگرش جمع گرایانه. ایجاد سازگاری میان حقوق فرهنگی و تمدنی در روابط بین‌الملل.
۳. شرق فرهنگی به مثابه خاستگاه حقهای بشری: رهیافت «شرق» فرهنگی به حقوق بشر معطوف بر ارزش‌های فرهنگی و تمدنی است . ایده حقوق بشر در رهیافت شرق فرهنگی هر چند سنت را در قالب فرهنگ به عنوان جزء مهمی از هویت انسان (انسان فرهنگی )در نظر میآورد اما این رهیافت به معنای تاریخی گری نیست .
این نگرش باور دارد که فرهنگ، جزء جدایی ناپذیر هویت انسانی است و چنین فرهنگی در جهان‌های اجتماعی متنوع وجود واقعی دارد و همین نکته یکی از تمایزات برجسته شرق فرهنگی و غرب فرهنگی است.
۴. حقوق بشر و کنش در گفتمان مسئولیت اجتماعی: در رهیافت شرق فرهنگی، ضمن صیانت از فرد حقوق بشر با تأکید بر جامعه و هماهنگی اجتماعی ترسیم می.شود بر این اساس حقوق و مسئولیت‌ها در چارچوب مسئولیت اجتماعی فهم می شود. نظم اجتماعی هویتهای جمعی و هماهنگی اجتماعی در رهیافت شرق مهم تر و کارآمدتر از رسمیت بخشی صرف به حقهای فردی است.
۵. راهبرد جغرافیای فرهنگی: ایده حقوق بشر در رهیافت شرق فرهنگی با نگرش راهبردی از جنبه شمول گرایی حقوقی پیروی می کند . مبنای این راهبرد آن است که نظام ارزشی یکسانی بر جهان حاکم نیست و راهبرد گفتمان غرب فرهنگی در یکسان سازی الگوی توسعه و برقراری یک هنجار ارزشی متمرکز حقوقی در استیفای حقوق بشر ناکارآمد بوده است.
۶. بازتعریف نقش کنشگران حقوق بشر: حقوق بشر در رهیافت شرق فرهنگی نقش انحصاری دولت‌ها به عنوان کنش گر اصلی حقوق بشر را مورد بازبینی قرار می‌دهد. در دوره‌ای که دولت‌ها مهمترین کنشگران حقوق بین‌الملل هستند حتی حقهای فردی نیز ضمانت اجرای واقعی نخواهد داشت؛ از این رو باید از گفتمان حقوقی سخن گفت که دولت‌ها تعیین کننده نهایی آن نباشند و هویتهای غیر دولتی مانند نهادهای فرهنگی و اجتماعی نیز اجازه کنش گری حقوقی بیابند.
نخستین اجلاس بین‌المللی حقوق بشر در رهیافت شرقی به همت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و با همکاری دانشگاه باقرالعلوم، با حضور ۴۰ میهمان بین‌المللی از ۲۲ کشور از ۸ و ۱۰ اردیبهشت ماه سال جاری در تهران، قم و اصفهان برگزار می‌شود.
