این پژوهش که با روش توصیفی-تحلیلی و با استناد به آیات قرآن کریم و روایات معصومین(ع) انجام شده، بر این اصل تأکید دارد که پایداری و کارآمدی نهاد خانواده، سنگ بنای دستیابی جامعه به سعادت است. نویسنده در ابتدا با اشاره به آمارهای نگرانکننده از افزایش طلاق و کوتاهشدن طول عمر ازدواجها، لزوم بازنگری و تقویت بنیانهای خانوادگی را یادآور شد.
یافته مرکزی این تحقیق شناسایی شش مولفه کلیدی رفتاری است که رعایت متقابل آنها توسط زن و شوهر، نقشی تعیینکننده در ایجاد خانوادهای پایدار و پویا دارد. این مولفهها عبارتند از:
۱. احترام و تکریم متقابل که نمودهای عینی آن در رفتارهایی مانند سلام کردن، ادب کلامی، استقبال و بدرقه و قدردانی آشکار میشود.
۲. مدارا و ملایمت در برخورد با یکدیگر.
۳. خوشاخلاقی و خوشرفتاری به عنوان عاملی برای گوارایی زندگی.
۴. عفو و گذشت از خطاهای یکدیگر.
۵. اظهار عشق و محبت به صورت عملی و کلامی.
۶. بردباری در مقابل مشکلات و ناملایمات زندگی.
حجت الاسلام والمسلمین عیسی زاده در پژوهش خود با استناد به آیات و روایات متعدد، به تبیین جایگاه هر یک از این رفتارها پرداخت و خاطرنشان کرد این اصول، تنها توصیههای اخلاقی صرف نیستند، بلکه بر اساس جهانبینی توحیدی و به عنوان راهکارهایی عملی برای تحقق «سکونت» و «مودت و رحمت» مورد تأکید قرار گرفتهاند.
وی در پایان نتیجه گرفت: توجه و تمرین این مولفههای رفتاری برگرفته از متون اصیل دینی، میتواند به عنوان نقشهراهی عملی برای زوجها، به ویژه نسل جوان، عمل کند و با تحکیم کانون خانواده، به ارتقای سلامت و تعادل کل جامعه بینجامد. ارائهدهنده مقاله همچنین پیشنهاد داده تا پژوهشهای میدانی برای سنجش عینی میزان تأثیر هر یک از این عوامل بر سلامت خانواده، در دستور کار محققان قرار گیرد.